Ereğli Tarım Bilimleri Dergisi Son Sayı

Bu çalışma, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Bahçe Bitkileri Bölümü’nde, üç marul çeşidinin (Great, Kıvırcık, Iceberg tarla koşullarında; Chianti, Defne, Bombolo sera koşullarında) ve üç farklı PGPR izolatının (Kontrol, FZB42: Bacillus amyloliquefaciens, CC44: Pseudomonas fluorescens, CC37/2: Pantoea agglomerans) büyüme, verim ve kalite üzerindeki etkilerini değerlendirmiştir. Tarla denemelerinde Iceberg en büyük baş çapına (11,48 cm) ve Great en yüksek baş ağırlığına (452,91 g) ulaşmıştır. Sera denemelerinde Bombolo en büyük baş çapını (10,91 cm) ve CC44 en yüksek baş ağırlığını (125,22 g) sağlamıştır. Kıvırcık, tarla koşullarında en fazla yaprak sayısını üretirken, Bombolo sera koşullarında öne çıkmıştır. PGPR izolatları yaprak sayısını sınırlı şekilde etkilemiş, ancak baş çapı ve ağırlığını özellikle tarla koşullarında anlamlı şekilde etkilemiştir. Çeşit farklılıkları belirleyici olmuş, PGPR etkileri çevresel koşullara bağlı olarak değişmiştir. pH seviyeleri de önemli ölçüde etkilenmiş olup, tarla koşullarında Great ve sera koşullarında Chianti en yüksek pH'ı vermiştir. Sonuçlar, uygun PGPR suşlarının seçilmesi ve çevresel faktörlerin optimize edilmesinin verim ve kaliteyi artırabileceğini göstermektedir.

Gül (Rosa spp.), Rosaceae familyasının bir üyesi olarak dünya genelinde yaygın şekilde yetiştirilen ve önemli bir ticari değere sahip olan süs bitkilerindendir. Güllerin vegetatif olarak çoğaltılması genellikle çelikler aracılığıyla yapılmakta olup, bu süreçte önemli oranda kayıplar yaşanabilmektedir. Bu çalışmada, bitki büyümesini teşvik edici rizobakteri (PGPR) uygulamalarının bahçe tipi gül çeliklerinin köklenme performansı üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Çalışmada kullanılan PGPR suşları, PCR analizleri ile indol asetik asit (IAA) gen bölgesi açısından tespit edilmiş ve bu suşlardan üç farklı formülasyon hazırlanmıştır: Formülasyon 1 yalnızca Bacillus subtilis, Formülasyon 2 yalnızca Bacillus cereus ve Formülasyon 3 Bacillus subtilis ile Bacillus cereus karışımını içermektedir. Elde edilen sonuçlar, rizobakteri uygulamalarının gül çeliklerinin köklenme oranını anlamlı şekilde artırdığını ortaya koymuştur. PGPR uygulamaları, kontrol grubuna kıyasla yeşil çeliklerin köklenme oranında %50-60 oranında bir artış sağlamış ve fide kök gelişimini desteklemiştir. Bu bulgular, özellikle Bacillus türü rizobakterilerin gül çeliklerinde köklenme sürecine pozitif katkıda bulunduğunu göstermektedir. Çalışma, hormonlar ve kimyasal maddeler yerine çevre dostu biyostimülantlar olarak PGPR uygulamalarının süs bitkileri sektöründe geniş kullanım potansiyeline sahip olduğunu vurgulamaktadır. Sonuç olarak, PGPR gibi biyostimülantların gül yetiştiriciliğinde sürdürülebilir ve etkili bir alternatif olarak değerlendirilmesi gerektiği önerilmektedir.

Bu araştırma, 2016/2017 sezonunda Van ekolojik şartlarında farklı kavun (Cucumis melo L.) çeşitlerinde PGPR (Bitki Gelişimini Destekleyen Rizobakteri) kullanımının verim ve kalite üzerindeki etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Denemede, FZB42 (Bacillus amyloliquefaciens), CC378/2 (Pantoea agglomerans) ve CC44 (Pseudomonas fluorescens) izolatlarından oluşan PGPR uygulamaları kullanılmıştır. Denemede Kırkağaç 637, BT Akhisar, Napolyon F1, Lokma F1, Lokum F1 ve Ananas kavun çeşitleri kullanılmıştır. Araştırma, tesadüf blokları deneme desenine göre ve üç tekrar ile yürütülmüştür. Sonuçlar, PGPR uygulamalarının kavun bitkisinde; ana gövde kalınlığını %9.2, yaprak uzunluğunu %12.9, yaprak sapı uzunluğunu %8.3, yaş yaprak ağırlığını %12.8, kuru yaprak ağırlığını %12.9, bitki başına ortalama meyve verimini %39.1, ortalama meyve ağırlığını %21.9, meyve eti kalınlığını %17.6, meyve genişliğini %7.4, meyve boyunu %9.2, ortalama dal sayısını %21.1 ve toplam dal uzunluğunu %13.2 oranlarında artırdığını göstermiştir.

Yonca silajı hayvanların rasyonunda yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmada, Web of Science (WoS) Çekirdek Koleksiyonu veri tabanından elde edilen verilere dayanarak sığırlarda yonca silajı kullanımı ve yonca fermantasyonu (CAU) ile ilgili çalışmaların yayın eğilimlerini ve trend konularını belirlemek amaçlanmıştır. Analiz için Biblioshiny paketi, VOSviewer görüntüleme programı ve Excel 2022’den yararlanılmıştır. WoS’dan 1980'den 2024'e kadar araştırılan konu ile ilgili toplam 399 doküman alınmıştır. Çalışmaya 1203 yazar dahil edilmiştir. Makale başına düşen ortalama atıf oranı 38,36’dır. Tek yazarlı makale sayısı 16’dır. CAU konusunda en fazla İngilizce dilinde yayına ulaşılmıştır. En fazla makale yayınlayan derginin Journal of Dairy Science (198), en üretken yazarın GA. Broderick (27), en çok atıf alan yazarın GA. Broderick (2254), en çok atıf alan belge yazarının MS. Allen (1073), en sık kullanılan anahtar kelimenin “dairy cow” ve en fazla atıf alan ülkenin ABD (459) olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır. Trend konu analizi sonuçları incelendiğinde ise son dönemdeki araştırmalarda silaj kalitesinin ve besin içeriğinin artırılmasına yönelik konuların ön plana çıktığı söylenebilir. Bu çalışma CAU alanında mevcut literatürdeki durum hakkında ayrıntılı bilgi sağlayabilir.